ท่านพระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต เทศนา ธรรมเขียนด้วยมือ กิเลสลบด้วยเท้า เพื่อเชิดชูพระศาสนาและเทิดทูนบูชาครูบาอาจารย์

ธรรมเขียนด้วยมือ เขียนลงที่ใจ เขียนด้วยใจ ด้วยการกระทำ สร้างสมบุญญาธิการมา จะเป็นผู้มีความเคารพบูชานบนอบ มีคุณธรรมในหัวใจ ใจเป็นธรรม ใจมีอำนาจวาสนาบารมี เมื่อมาฝึกหัดปฏิบัติธรรมตามความเป็นจริง ตามหลักสมถ - วิปัสสนากรรมฐานอย่างจริงจังต่อเนื่อง โดยมีครูบาอาจารย์ผู้รู้จริงสั่งสอน ธรรมทั้งหลายมาแต่เหตุ ย่อมเข้าถึงสัจธรรม เป็นผู้ทรงพระศาสนา ดังหลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น

ท่านทั้งสองบุกเบิกธุดงควัตรและปฏิบัติบูชาตามธรรมวินัยอย่างสมบุกสมบันมา ธรรมเขียนลงที่ใจท่าน จนบรรลุพระอรหันต์และได้วางข้อวัตรปฏิบัติ ซึ่งควรเคารพบูชารักษาไว้ แต่กิเลสลบด้วยเท้าคอยลบล้างทำลาย เมื่อกิเลสเขียนลงที่ใจ ฟูในใจผู้ใด ย่อมทำลายตนเองและพระศาสนา ไม่เคารพบูชาครูบาอาจารย์ ไม่มีคุณธรรมในหัวใจไม่ปฏิบัติตามปฏิปทาและคำสั่ง แซงหน้าแซงหลัง เป็นธรรมไก่กา ไก่เขี่ยไม่รู้จักเพชรพลอย หน้าไหว้หลังหลอกปลิ้นปล้อน

ด้วยศาสนาพุทธเป็นศาสนาแห่งปัญญา เป็นภาวนามยปัญญา ตามหลักศีล สมาธิ ปัญญา เมื่อภาวนาเป็นจะเห็นกิเลส กิเลสคือคู่เจรจา หากเจรจาเป็น วิปัสสนาเป็น ผู้ใดปฏิบัติธรรม สมควรแก่ธรรม ๗ วัน ๗ เดือน ๗ ปี อย่างน้อยพระอนาคามี อย่างมากสิ้นกิเลส เป็นวิวัฏฏะ วิมุตติธรรม วิมุตติสุข เกิดขึ้นที่ใจ เป็นอันสิ้นสุดธรรมเขียนด้วยมือ